ZZSK

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Choroba rozpoczyna się od zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych. Pochylona kość krzyżowa ma tendencje do wpadania do miednicy, co powoduje rozciągnięcie więzadeł i torebki stawu krzyżowo-biodrowego, z czym związana jest duża bolesność.

Chory obronnie ustawia miednicę w tyłopochyleniu, przez co zapobiega wpadaniu kości krzyżowej do miednicy, teraz kość krzyżowa ustawiona jest pionowo i działa jak klin pomiędzy talerzami biodrowymi. Następnie proces chorobowy postępuje ku górze, doprowadzając do zesztywnienia kręgosłupa. Zesztywnienie połączeń żebrowo-kręgowych utrudnia oddychanie torem żebrowym, kifoza ogranicza oddychanie przeponowe i utrudnia krążenie małe. 

  Sylwetka chorego z ZZSK

1) tyłopochylenie miednicy znosi lordozę lędźwiową, tworząc jedną dużą kifozę piersiowo-lędźwiową

        2) kompensacyjnie zwiększa się lordoza szyjna

        3) pochylenie tułowia do przodu przesuwa środek ciężkości przed stopy, dlatego pacjent zgina biodra i kolana dla równowagi  

        4) podczas chodzenia pacjent zakłada ręce na plecy lub macha nimi z tyłu, aby zrównoważyć przesunięty do przodu środek ciężkości

          Rehabilitacja:

Opóźnienie procesu usztywnienia: (po ustąpieniu ostrej fazy)

1.      noszenie obuwia na obcasach (żeby zesztywnienie kręgosłupa zachodziło z zachowaniem fizjologicznych krzywizn)

2.      kołnierz stabilizujący odcinek szyjny (przeciwdziałanie naciskowi zęba obrotnika na rdzeń kręgowy)

3.      zwiększanie zakresu ruchu w stawach kręgosłupa i stawach obwodowych

4.      ćwiczenia rozciągająco-rozluźniające (przykurcz w stawie kolanowym)

5.      ćwiczenia wzmacniające mięśnie kręgosłupa

6.      ćwiczenia oddechowe

7.      kompensacja zewnętrzna (dostosowane krzesła, uchwyty)