Dyskopatia

Rozwój dyskopatii:

          I) zwyrodnienie jądra miażdzystego, zmiany biochemiczne, defragmentacja
          II) tyłoprzemieszczenie jądra miażdzystego, uwypuklenie lub przerwanie pierścienia włóknistego
          III) zwłóknienie krążka- etap naprawczy, zwapnienie, zwężenie szpar międzykręgowych, zmiany patologiczne w stawach międzykręgowych

Lumbago- od lumbalis- lędzwiowy- ból odcinka lędźwiowego spowodowany różnymi przyczynami, ale nie ma rwy kulszowej- jedną z przyczyn może być zakleszczenie jądra miażdżystego

Rwa kulszowa- podrażnienie układu nerwowego przez np. dysk, mięśnie, zwężony kanał kręgowy

„Zapalenie korzonków”- niektóre pozycje zmniejszają ból, ciepło łagodzi ból- dlatego nie jest to zapalenie ponieważ przy zapaleniu żadna pozycja nie zmniejsza zapalenia i stosuje się zimno. Może być to spowodowane np. rozgrzaniem i nagłym oziębieniem , przy którym doszło do skrócenia mięśni , powodując ból.

Dyskopatia spowodowana jest przerwaniem blaszek laminarnych krążka międzykręgowego i przemieszczeniem jądra miażdżystego. Jądro miażdżyste najczęściej przemieszcza się bocznie i tylno-bocznie. Rzadko przemieszcza się centralnie , ponieważ zapobiega temu więzadło podłużne tylne.

Rodzaje przesunięcia jądra:

-          - zakleszczenie jądra bez uwypuklenia pierścienia- spowodowane jest pęknięciem kilku blaszek wewnętrznych, na których miejsce przemieszcza się jądro miażdżyste. Pęknięte blaszki laminarne przytrzymują jądro w tym położeniu i nie ma ono możliwości powrotu na swoje miejsce, jest zakleszczone . powoduje to złe ustawienie kręgu , bez podrażnienia układu nerwowego.

-          - przesuniecie jądra z uwypukleniem pierścienia włóknistego

-          - wypadnięcie jądra

Punkty znacznikowe ucisku na korzenie nerwowe

1. L1-L2-promienuje na przednią, wewnętrzną stronę uda- podrażniony nerw udowy ( ból może promieniować do stopy – nerw udowo- goleniowy)

2. L3-L4- promieniuje do bocznej strony uda

3. L4-L5- promieniuje do paluch

4. L5-S1- promieniuje do palca V

Przed podjęciem leczenia przeprowadza się dokładny wywiad dotyczący:

-          -ewentualnych czynników sprawczych

-          -czynników mogących przyczynić się do pogorszenia

-          -przebiegu choroby

-          -oceny objawów neurologicznych

              Jak rehabilitować? 

Okres ostry:

Trwa przez kilka dni. 3-5

Zalecamy:

Terapia spoczynkowa

Reżim łóżkowy- leżenie na równym łóżku, pozycja dobrana indywidualnie- odciążająca kręgosłup- na plecach/ boku z ugiętymi pod kątem 90 stopni kd w st. biodrowych i kolanowych.( krzesełkowa, kolankowo łokciowa). Takie ułożenie zmniejsza lordozę lędźwiową, przodopochylenie miednicy, rozluźnia mięśnie kulszowo- goleniowe.

Zabiegi fizykalne przyłóżkowo:

masaż rozluźniający, laser, ultradźwięki, elektroterapia.

Kinezyterapia- po okresie ostrym powoli wprowadzane są ćwiczenia- ćwiczenia mają być przeprowadzane bez dolegliwości bólowych. Najpierw stosuje się ćwiczenia wyprostne (zmniejszają kanał kręgowy). W przypadku bólu szukamy pozycji , która niweluje ból.

-          najpierw pozycja na brzuchu, rozluźniamy odcinek lędźwiowy poprzez ruchy oscylacyjne( ruch „wężowy” kręgów)

-          przechodzimy do podparcia na łokciach , stopniowo w zależności od kierunku przemieszczenia jądra staramy się przesunąć bocznie łokcie w podporze, lub kończyny dolne

-          stopniowo przechodzimy do podporu na dłoniach9 staramy się rozluźnić m. pośladkowe  i prostownik grzbietu, aby przy podnoszeniu wykorzystać siłę mięśni rąk.

-          przechodzimy do klęku podpartego – wciskamy brzuch do podłoża, możemy pracować w dwóch płaszczyznach, przesuwając dłonie w podporze bocznie w kierunku bioder- w zależności od kierunku przesunięcia jądra

-          po repozycji jądra stosujemy ćwiczenia wzmacniające , aby zapobiec ponownemu przesunięciu jądra.

W okresie zrostu pierścienia włóknistego (2-4 tygodnie) przypominamy pacjentowi o konieczności usztywnienia kręgosłupa w każdych czynnościach i bezwzględny zakaz wykonywania ruchów rotacyjnych.

Po około 4 tygodniach wprowadzamy ćwiczenia rotacyjne wzmacniające krótkie mięsnie stabilizujące kręgosłup. Zaczynamy od ćwiczeń izometrycznych, a następnie wprowadzamy ćwiczenia z ruchami rotacyjnymi.

Po okresie 4-6 tygodni wprowadzamy ćwiczenia zgięciowe(poszerzają kanał kręgowy) Wskazane jest ćwiczenie mięsni brzucha